कोरोना कोरोना, कुछ करोना !
विचार, लेखन मित्र विवेक मराठे याचे,
आवडले म्हणून आपल्या समोर मांडतोय.
करोंना
दिवसात कलाकुसर, हस्तकला, चित्रकला, काम करायला अचानक बक्कळ फुरसत सापडली. नुसता विचार आला की अंमलात
आणायला आणि धडाधड,
सूचना करायला सर्वच 'रिकाम्या
डोक्याचे' !
रामदास महाजनकडे त्याच्या बगीच्यातले उंचच-उंच बांबू तोडणे, त्याच्या फांद्या साफ करणे, मापात कापून ते वाळवायला ठेवणे असे उद्योग केले आणि मग नवनिर्मिती देखील. ही कामे करायला, दिवा घासला की दिवाराक्षस (मी) हजर व्हायचोच !
.. रामदास ने हळूहळू काही हत्यारे जमवली, पण सारा भर आहेत त्या साधनात काम करायचे यावरच होता.
उक्तं काम देण्याच्या आजच्या जमान्यात, आपण शहरी लोक हाताचा आणि डोक्याचा वापर करून काही आनंददायी निर्मिती करायचे विसरलो आहोत..
आणि मुख्य मुद्दा - ते हौसेने, आनंदासाठी केलेले काम; कला, उच्च दर्जाची सफाई नसलेली असेल तर इतरेजन काय म्हणतील ? आपल्या चालू पेशाला, दर्जाला, वयाला, जी निर्मिती होईल ती शोभेल का ? हाच विचार सारखा मनात असतो.. आणि कृतीला ब्रेक लागतो.
किती लोक हौसेने माती काम, चित्रकला, विणकाम, कागदाचे क्विल्लींग, शिवणकाम, पाक कला करताना आनंद घेत आहेत ? या आधी आपण अशा आनंद देणाऱ्या गोष्टी इच्छा असून करू शकलो नव्हतो. सौंदर्य दृष्टया निर्मिती उन्निस बीस असेल तर असू दे, करोना आहे तोपर्यंत सुधारणेला वाव आहे, तो पर्यंत आनंदशोध घेत राहू...
ताजा
कलम:
आज हे लिखाण करतांना माझ्याजवळचे, अनघा मराठे, निशा पासलकर, शर्वरी मेहेंदळे, रामदास महाजन,
परिणीता मराठे, चिन्मयी डोळे, प्रफुल्ल साठे, अमृता
महाजन, इत्यादींची हटकून आठवण आली.
करोना अनुभव - ऑगस्ट २०२०
विवेक मराठे, पुणे
#आनंदशोध #कला #स्वान्तसुखाय #selfsatisfaction #art #creativity
#corona #stayhome
Lamp Shade : Amruta Mahajan



